Γιώργος Βλάχος

                                             Δαγκώνει ο ήλιος τα χείλη του

 Η Σελήνη ξεριζώνει παρωνυχίδες

Κι εγώ αμόλυβδη δεν έχω για το μέλλον

Η γενιά σου και η γενιά μου

άνεργη φλέβα .

 Οι ποιητές πλατιάζουν ,

δεν βλέπουν το χαμόγελο

του πεινασμένου ανθοπώλη .

Συντεχνίτη , αφυπνίσου !

΄Οχι άλλο χώμα

στα μάτια σου .

Διανοούμενοι του καμπινέ

οδηγούνε τη κούρσα .

Ο ποιητής δεν πρέπει

να κοιμάται ποτέ .

Στρατιές ανέργων

μασάνε στραγάλια

σε καφενεία και πάρκα .

Δεν κατάλαβαν την αλυσίδα

με το βαρίδι στο πόδι

ακόμη .

Απότιστες γλώσσες

και δακρυσμένα φεγγάρια

στη στέγη μου

κυλάνε .

Μανάδες αυτοχειριάζονται .

Το ' να άστρο σκοτώνει τ' άλλο .

Και στη Bourbon Street

άσπροι και μαύροι ,

λευκοί και έγχρωμοι

χορεύουν juzz-rock

χωρίς ορχήστρα .

Το ποίμνιό μου δεν θέλει

ορχήστρα

το ποίμνιό μου δεν έχει μαέστρο .

Δεν έχει τα μαγικά

δάκτυλα του Σοπέν .

Είναι και μαέστρος και ορχήστρα

και μπαγκέτα και χορωδία

ολόκληρη είναι .

Αύριο πανεργατική απεργία

μεθαύριο ούτε μια βιτρίνα

ζωντανή

για να κελαηδάει

και να καθρεπτίζεται .

Ντύθηκα γυναίκα ,

έβαλα την κάλτσα για τσαντόρ

και βγήκα

να χαλιναγωγήσω τον πλανήτη

δεν θέλω να κοιμάμαι

σε ξύλινα σεντόνια .

Ο Θεός βλαστημάει

την ώρα και τη στιγμή

που μας έσπειρε

και ο υιός του χειρονομεί

από ψηλά

Αν και σταυρωμένος .

Τα δάκτυλα της γης κομμένα

οι αναρχικοί κάτι πάνε να πουν

ο Παρθενώνας στο βάθος

σαν αόμματη νύχτα .

Τα δόντια του πλανήτη

δεν είναι ζωντανοί οργανισμοί

είναι πινέζες πάνω στο σταυρό του Ναζωραίου

τρώγω το σκουληκιασμένο

σώμα του κούλη

στη Βομβάη

κάνω υπέρβαση εαυτού

και χαστουκίζω το σύμπαν .

Ο Πλανήτης έχει λευχαιμία .

19-5-2001

Γιώργος Βλάχος

δεν έχω visa για την ελευθερία

σ . - 56 , 57 -

 

Γιώργος Βλάχος : Με τη γύρη των άστρων ...

Με τη γύρη των άστρων στα χείλη

και σαλπιγκτές τους αιώνες ,

από την πεδιάδα του χρόνου

και τον κάμπο της ιστορίας δραπέτευσα

15 Αυγούστου 2000 .

Η μούσα κυοφορεί στο αίμα μου σαν τρέλα .

Ο Αίολος , συνταξιδιώτης , δηλώνει εκεχειρία .

Ο Τειρεσίας , καμηλιέρης , πίνει κρασί στην

όαση της Αθήνας .

Ικτίνος και Καλλικράτης χειροκροτούν το θαύμα .

Κι ο ποιητής , γυμνός απ' την τρέλα

και την Πανσέληνο ,

Μάνα των πυραμίδων ,

πορεύεται

με τη Sobkiv Halina

ταξίδι 360°

                                      16.8.2000 

Γιώργος Βλάχος

π.σ   δεν έχω visa για την ελευθερία

Γιώργος Βλάχος : Το Ποντίκι

'' ΄Οταν στη χώρα της αποστασίας μιλάνε για αποστασία ''

Τρυπώνω , ξετρυπώνω -δεν έχει σημασία- είμαι ένα ποντίκι και μπαίνω στην ουσία . Τη γάτα δε φοβάμαι που λένε εξουσία , γιατί είμαι ένα πλάσμα με ανεξαρτησία . Παρ ' όλο που τη φάκα της τη λεν λογοκρισία , σε κάθε της ατόπημα μιλώ με παρρησία . Κι αυτή μου αντιστέκεται με την υποκρισία και το τρελό της έρωτα με την αποστασία. Τα όργανα μου ζάλισε με τη νομοθεσία , αυτή που πάντα έζησε με την ασυδοσία . Και τίποτα δεν έμαθε για τη λεηλασία του τόπου που μαράζωσε , και κάνει την Οσία . * γραμμένο το 1990

'' π.σ. Μέσα στης ζωής το τετραβάγγελο ''

Γιώργος Βλάχος : Εισαγγελέας δεν θα βρεθεί για την κάθαρση ...

                                                               Φώτο : Διογένης Γαλήνης

Τ' αστέρια 

 χορεύουν  ζεϊμπέκικο   

 στην πλατεία Κυριακού

 Πλανόδειοι άνεμοι τρέχουν

 με τη πραμάτεια

 στον ώμο

 Το βελούδινο δάκτυλο

 της εξουσίας

 εκπυρσοκροτεί

 Ο ποιητής

 ήλιος με γραβάτα

 στις 19:00

                               

ενδίδει

 στη πρόσκληση 

 της ν ύ κ τ α ς

 Η ποιήτρια

 τον αγκαλιάζει

 τον φιλάει

 σταυρωτά

 με σκόνη στο αίμα

 ζητά οινόπνευμα

 μένει με το στόμα

 ανοικτό

 καταπίνει μύγες

 καπνίζει

 προσβάλει

 χειρονομεί

 μιλά για τον Βούδα

 που δεν είδε

 παρασημοφορεί

 τον εαυτόν της

 τη μαστούρα και 

 τη τρέλα

 Ο λογοτεχνικός πρωκτός

 χειροκροτεί

 το γεγονός

 Το πείραμα πέτυχε

 Είπαν

 Τελικά η μ ύ γ α είναι

 λέξη ποιητική και

 εισαγγελέας δεν θα βρεθεί

 για τη κάθαρση.

12-04-08 

Γιώργος Βλάχος : Με τη νυχτερινή περίπολο του Rembrandt

https://www.rijksmuseum.nl/en/collection/SK-C-5

The Night Watch, Rembrandt van Rijn, 1642

<< Στη Χριστίνα Τ >>

 Η ΄Ανοιξη σε βομβαρδισμένο τοπίο ζητά καταφύγιο .

Αραχνιασμένα κοινοβούλια καταπίνουνε μύγες .

Η Πανσέληνος διανυκτερεύει σε διάδρομο ψυχιατρείου .

Η ένδεια σημαιοφόρος καρικατούρας , όταν ο ποιητής

τετραγωνίζει τον κύκλο , το σύνταγμα βαδίζει ασύνταχτο ,

οι νόμοι παράνομοι κυκλοφορούν από υπόνομο σε

υπόνομο , τα κύτταρα του έρωτα ταξιδεύουν και τραγουδούν 

με τη Νυχτερινή Περίπολο του Rembrandt το άγνωστο 

Refrain : Με στίχους

τ' αστέρια πυροβόλησα

Αγκύρας και Αχαρνών

 αγκυροβόλησα .

20.10.2022

https://www.poemhunter.com/poem/rembrandt-1/

Giorgos Vlachos : Under Monet's Signature

Under Monet's signature


To Marianna


When blue night mattresses

cover the city

Schizophrenia , depression , deception

they all cross the avenues

or rather swim in redness

the green rain stagnates

in the brothel's garden

the cat leaning on the stair

landing shuffles the deck of cards

a sweating Eros slides on a female

yet so manly river his signature

Monet .

 

                                                                         10.11.2008

 

                                                                

Translation :  Christos Rodoullas Tsiailis

https://www.poemhunter.com/poem/under-monet-s-signature/

https://allpoetry.com/poem/11958746-Under-Monet-s-signature-by-Giorgos-Vlachos

https://hellopoetry.com/poem/1123763/under-monets-signature/

Γιώργος Βλάχος : Δίκοχα ,Πηλίκια ,Μπερέδες

Δίκοχα , πηλίκια , μπερέδες , κι έμποροι με κυβερνάνε κοκαΐνης . Γέμισε ο πλανήτης με χαφιέδες και στο άπειρο να ψάχνεις για να μείνεις . Σαπουνόπερες μου δείχνουνε το δρόμο, να στρώσω τη ζωή μου σε κρεβάτι κι η καρδιά μου ν' αγαπά τον αστυνόμο που μιλάει με τα όπλα στη Βαγδάτη. Φασκελώνουν την Ειρήνη οι προστάτες -σαν τους κλέβει τη παράσσταση στη μάχη- κι οδηγούνε σε κελιά τους λιποτάκτες να τους κρίνουνε αγράμματοι φελάχοι. Το μέλλον ζωγραφίζουνε με σφαίρες της εποχής μου αόρατοι Πικάσσο. Τρελά μυαλά εξουσιάζουν τους αιθέρες μα θα'ρθει μέρα,για να τα δικάσω. Το μέλλον ζωγραφίζουνε με σφαίρες κι ας τολμήσουν να μου πουν το πόθεν έσχες για τους πύργους σε διάττοντες αστέρες οι στρατοκράτες που με παίζουνε σε λέσχες. Πλυντήρια που πλένουνε με σκόνες, να καθαρίζουνε βρώμικους λεκέδες, Κι απ'τη γη μου,ποιος θα διώξει τους πατρόνες, π'αγαπάει κι όλο γλείφει τους σκεμπέδες. Ποντίκια τραγουδάν στους υπονόμους και συ να μουρμουρίζεις ένα γρίφο. Σ'απόπατους να γράφω εγώ τους νόμους και της ζωής την άχρηστη την ψήφο. Με ζώνουνε τα φίδια και φωνάζω για τα σκουπίδια που σηκώνουνε κεφάλι. Δεν είμαι απ' τα παιδάκια που λουφάζω κι αν θέλετε,θα τους το πω και πάλι: Το μέλλον ζωγραφίζουνε με σφαίρες της εποχής μου αόρατοι Πικάσσο. Τρελά μυαλά εξουσιάζουν τους αιθέρες μα θα'ρθει μέρα για να τα δικάσω. Το μέλλον ζωγραφίζουνε με σφαίρες κι ας τολμήσουν να μου πουν το πόθεν έσχες για τους πύργους σε διάττοντες αστέρες οι στρατοκράτες που με παίζουνε σε λέσχες. Από την ποιητική συλλογή: MΕΣΑ ΣΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟ ΤΕΤΡΑΒΑΓΓΕΛΟ

 

Γιώργος Βλάχος : [ Δεν γράφω για να περνά η ώρα ... ]

 

 

 Δεν γράφω για να περνά η ώρα ,

μπαχαλοπνίχτρες επίκουροι ,

διάκονοι του σκότους ,

επίσκοποι της διαφθοράς ,

φορτηγατζήδες πτωμάτων .

Δεν υπάρχω χωρίς αιτία .

Το αιτιατό μου εκτοξεύεται

σαν πυρινοτράγουδο

απ' τα σπλάχνα του έρωτα ,

της φύσης τ' ανεξερεύνητο κρανίο

και την επανάσταση των κυττάρων .

Δεν κελαηδάει στο Αιγαίο

από μεγαλοαστική πολυθρόνα .

Δεν γλείφει συνέδρια φρακοφόρα ,

ράσα , Ροβεσπιέρους , ρομφαίες

και σύνεδρους χαβιαρολιχουδιάρηδες .

Δεν συνεστιάζεται με καταξιωμένους

υπόνομους .

Το ναρκοπέδιο της Θέμιδος

βομβαρδίζει με ρίμες και στίχους .

Τον ποδονίφτη της γης

κλωτσάει στον απόπατο της ιστορίας

με όλα τα σύμβολα ,

σκυλιά αδέσποτα

σε μεταρρυθμιζόμενα βράδια

14.11.2000

π.σ. Δεν έχω visa για την ελευθερία

Γιώργος Βλάχος : Νέα Υόρκη , Αθήνα , Πεκίνο

Νέα Υόρκη , Αθήνα , Πεκίνο ,

μαστούρα , μπαζούκας , πορείες ,

του κόσμου τα νήματα λύνω

κι ακροβατώ σε ροζ ιστορίες .

 

Αστέρια , σταυροί και δρεπάνια ,

κοιλαράδες , φτωχοί , μανιφέστα ,

τον κόσμο σταυρώνουν τσογλάνια

κι από πάνω ζητάνε τα ρέστα .

 

Σατανάδες  ντυμένοι ηγέτες ,

απ' τις οθόνες μοιράζουν καρβέλια ,

την Ειρήνη βυζαίνουν ικέτες

και την αγάπη μου ντύνουν κουρέλια .

 

Στου πλανήτη το άδειο στομάχι

τα ζάρια τους ρίχνουνε φαύλοι ,

κι αναρωτιέμαι το τέλος που θα 'χει

η παρτίδα που παίζουνε τάβλι . 

Γιώργος Βλάχος [π.σ. Μέσα στης ζωής το τετραβάγγελο ]

 

Γιώργος Βλάχος : ΄Ηπια καφέ στο κολωνάκι

 

Πρώτη δημοσίευση 9 Φεβρουαρίου 2009 στο Poemhunter.

 

Συνασπιστές
Πράσινοι ελέφαντες
Προλετάριοι της δεξιάς
Σκλάβοι της θέμιδας
Του τύπου ρουφιάνοι
Οστά της πασαρέλας
Ποιητές που δεν είδαν
Του όζοντος τη τρύπα   

Συμμαθητές μου απ' το Χαϊδάρι

Και το φαινόμενο 

Του θερμοκηπίου

Παρέλασαν
Σήμερα
Από
Μπροστά μου .

Την ώρα που μια μύγα
Κολυμπούσε στο καφέ μου
Κι ο ήλιος σκάλιζε τη μύτη του .

08-11-2000

Γιώργος Βλάχος : Στ'απέραντο αυτό φρενοκομείο

Στ' απέραντο αυτό φρενοκομείο
εγώ τη βρίσκω με Μπουκόβσκι
με τις '' Γυναίκες '' του και το '' Ταχυδρομείο ''
και συ το παίζεις Μαγιακόβσκι.

Στ' απέραντο αυτό φρενοκομείο
Εσύ μιλάς για Ντοστογιέφσκι
κι εγώ συνάλλαγμα μετράω στο ταμείο
για το ταξίδι μου στη Λέβσκη .

Αλλάξανε μωρό μου οι καιροί
κι από τα μάτια μας εδιώξαμε το πούσι

- οι προλετάριοι εγίνανε αστοί -

κι ετοιμάσου για να πάμε στον Πανούση .

Στ' απέραντο αυτό φρενοκομείο
εγώ τη βρίσκω με σαμπάνια
με τις τσάρκες μου στου ΄Αρη το μνημείο
και με το σέρφινγκ μου στα μπάνια .

Στ' απέραντο αυτό φρενοκομείο
εσύ μιλάς για το Σπινόζα
για το '' Κεφάλαιο '' που το 'βαλαν στ' αρχείο
και γω να ρεύομαι γκαζόζα .

 

Δεν έχω visa για την ελευθερία

Ο  ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ μας χορηγεί μια ποιητική << visa  για την ελευ-

θερία >> . Διακρίνουμε στη << visa >> αυτή μια δριμύτατη γλώσσα , όπου ,

όπως τονίζει ο ίδιος , << λέω τα πράγματα ως έχουν >> και << η νύκτα κα-

λά κρατεί ... >> . << Στο όνομα της ελευθερίας μου >> , λέει ο ποιητής της

εξέγερσης , << χαστουκίζω το σύμπαν >> . Ο Βλάχος είναι << επαίτης των

στίχων >> ωρύεται , de profundis , << αφυπνιστείται >> !

Ο Βλάχος περιγράφει την << πένα >> του σε τι δεν προσφέρει υπηρεσίες ,

στο πώς << τραγουδάει με τα σκυλιά >> , σαν μια << τρέλα >> , μια << αστρά-

τευτη κόρη >> που , σαν << παιάνας >> , << κυματίζει >> μέσα στο απέραντο

κενοτάφιο άρνησης και παραλογισμού της εποχής μας για την οποία

<< ο Θεός >> ο ίδιος λέει << παιδί μου , τίποτε δεν είδες ακόμη >> . Ο Βλά-

χος λέει ότι είναι ένας ποιητής << γυμνός  >> , ένας << εξόριστος... σχοινο-

βάτης >> , << μ' έναν στίχο ανάθεμα >> , ένας εραστής της απόλυτης μέ-

ρας >> . Αυτός ο εραστής με μια γλώσσα Λάβα-Ηφαιστείου μας λέει

<< δεν έχω visa για την ελευθερία >> , και έτσι μ' αυτή την confessio δεί-

χνη ότι βρίσκεται στο δρόμο της αληθινής ποίησης .

Στα ποιήματα του Βλάχου απουσιάζει ο ευφημισμός αλλά δεν απου-

σιάζει η λυρική ποίηση , επιχωριάζει η δριμύτατη γλώσσα αλλά απου-

σιάζει η γλωσσική νεύρωση παρά την εμμονή σε μια σεξοφανή φρα-

σεολογία για λόγους ποιητικής υβριστικής με κριτικές τάσεις . Η φρί-

κη του σύγχρονου κόσμου δεν οδηγεί τον ποιητή σε υστερική αντιπα-

ράθεση αλλά προκαλεί διάκριση και κραυγές για αφύπνιση και

υπέρβαση . Η οργή για τα αρνητικά φαινόμενα αποτελεί μια ελπίδα

για το αύριο του ανθρώπου , η κραυγή ένα signum μιας άλλης νέας

μέρας . Μια ανάγνωση των ποιημάτων του Γιώργου Βλάχου δεν οδη-

γεί σε απογοήτευση , οδηγεί στην επιδίωξη για μια πραγματική visa

ελευθερίας , στον αγώνα .

Ο Μ. Βασίλειος στο Λόγο του << Περί του Αγίου Πνεύματος >> , όπου

μας παραθέτει μια δριμύτατη κριτική του παρόντος , λέει << τι γαρ

όφελος τω όντι κεκραγέναι προς άνεμον , ούτω βιαίας ζάλης κατεχού-

σης τον βίον...  ( έτσι ) πάσα δε ακοή βαρυτάτοις και αήθεσι ψόφοις

κατακτύπείται >> χωρίς σημαντικό αποτέλεσμα .

Μέσα σ' αυτήν την << αταξίαν και σύγχυσιν >> στην << χαλεπή >> , << προφα-

νή >> , << αδιάλλακτο >> << έριδα >> , όπου << κλονείται δε πάντα και κατασεί-

εται >> όπου << σκοτόμαινα >> , << φιλονικεία >> , << στάσεις >> , << αμύθητος ω-

θισμός επί τας προεδρίας >> , << σπουδαρχίδαι >> και φανητιώντες >>

<< ακοσμία >> , << πικροί ...  εξετασταί >> , << αγνώμονες και δυσμενείς κρι-

ταί >> , κ.λ.π. πρέπει να προσέχουμε << διότι ο καιρός πονηρός έστιν >> ,

μήπως δεν ακούγεται τίποτα λόγω << τοσούτων θορύβων >>.

Γι' αυτό η καμπάνα του Γιώργου Βλάχου - ας ενοχλεί πιθανόν με τον

ήχο της - τελικά , την ώρα του εσπερινού ενός ανάποδου κόσμου , κα-

λεί στον όρθρο της ελευθερίας ...

 

Γ. Δ. ΦΑΡΑΝΤΟΣ

 Καθηγητής Φιλοσοφίας

7.7.2005 

https://dimitriosgogas.blogspot.com/2020/09/blog-post_από το ιστολόγιο του Δημήτρη Γκόγκα :

ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Σήμερα το πρωί στις 09 και 45
στην οδό Ποιητικού Υπονόμου 14
συνάντησα τον ποιητή
Κωνσταντίνο Κώστα του Κωνσταντίνου
και μου είπε :
Διογένη πριν από λίγο
έμαθα πως πέθανε
ο
ποιητής Κώστας Κομπόστας
Κατάλαβες
Θα γράψουν πως
“Έφυγε” ο ποιητής
“Πέθανε” ο ποιητής
“Ταξίδεψε” ο ποιητής
κ.ο.κ .
Σε ποια συμμορία
  ανήκε
ο
ποιητής
δεν
θα
το
πούνε
και δεν θα το γράψουν ποτέ.

**

Στη γιάφκα της εισπρακτικής

Στη γιάφκα της εισπρακτικής

μπούκαραν δυο αντάρτες

οι δικηγόροι τα έχασαν

και δάγκωναν γραβάτες

 δώδεκα πένες φάγανε

32 μολύβια

την ώρα που τους σπάγανε

οι αντάρτες τα παγίδια

**

Η ΄Ανοιξη βομβαρδισμένη
απ' τα έγχρωμα κουνούπια του Demerara .

Ο ΄Ηλιος διαβάζει ποιητικά
περιττώματα στη Σόλωνος

Η διανόηση χειροκροτεί
υποτακτικές κυβερνήσεις

και

η ποιητική νομενκλατούρα

θ' αποφανθεί :

Διογένη Γαλήνη
δεν είσαι ποιητής

Γιώργος Βλάχος

 

Απ' της παλάμης μου τη ρότα δεν περνάνε
Τρωκτικά , σπιούνοι , νυχτωμένοι
΄Οργανα με τον δείχτη στη σκανδάλη
Πράκτορες μυστικοί και δικηγόροι .
Μπερέδες που υποκλήθηκαν στη σήψη
Επαναστάτες που δεν έχουν μονοπάτη
Ποιητές που χειροκρότησαν εκδότες
Μεταξωτά φεγγάρια με τακούνια .

Απ' της παλάμης μου τη ρότα δεν περνάνε
Γυναίκες με χαμένη κλειτορίδα
Και άντρες που τους μάσησε ο σκόρος .

Γιώργος Βλάχος
22.02.06

Γιώργος Βάχος : Της πλύστρας ο γιος και τα έργα του 1 και 2

Προς αδιάβαστους και κουρασμένους Εισαγγελείς


Δεν χαιδεύω του Βοναπάρτη
τ'αυτιά
και του λαδέμπορου της εξουσίας
τ'αμελέτητα

- Σαλαγεύω με το νου
ό,τι του ποιητή το μάτι
διακρίνει

- Λέω τα πράματα ως έχουν

Το βράδυ πείνασε
στο Καζακστάν
η έρημος απόπατος
καμήλες και άλογα
αναπνέουν αέρα Κίνας .
Κοράνι και Παλαιά Διαθήκη
παίζουνε σκάκι
τ'άστρα στάζουν
ωχρά σπειροχαίτη
και κάτι σαν πύον .

Και μια ξεκάλτσωτη πέτρα
κύλησε νότια
λάδωσε τη μηχανή
στο βόθρο των ματιών της
φύτεψε τρίχες στο κεφάλι
έβαλε τ'αυτιά στη θέση τους
κοίταξε καλά γύρω
και πέτρινα ονειρεύτηκε

Εγκαταστάθηκε
στις Αχαρνές
΄Εχει και ονοματεπώνυμο
- 'ρχιδης
Διδάχτηκε πάλη
για τη πάλη των τάξεων
ίσως .
Αρωματίστηκε .
Δεν έμαθε να διαβάζει .
Γράφει ανάποδα .
Κατουράει γυναικεία
και στη πράσινη Ελλάδα Ε.Ε.
παραχαράκτης
νταβατζής
και τοκογλύφος

 18-05-2001 
 


2
Η ΄Ανοιξη κατάπιε τη γλώσσα της
Τη μήτρα της σφράγισε με χιλιάδες λουκέτα .
Τα μελίσσια κάνουν στάση εργασίας .
Τα λουλούδια μηρυκάζουν το αρωμά τους .

Το καλοκαίρι στον κόσμο του .

Φθινόπωρο και Χειμώνας μου είπαν
πως είδαν της πλύστρας το γιο
δηλητήριο να χύνει από τα μάτια
επάνω στο τραπέζι ,
στα χείλη του φίδια να κουνάνε τις ουρές τους
και λάβες να σέρνουν το σώμα τους .

Ηφαίστειο σε στύση ,
η γη σε εγρήγορση .
Τα λαγούμια υπερχείλισαν ,
τ' απόβλητα πνίγουν τη χώρα .

Πυρρίχιους στις ρώγες του χορεύουν σατανάδες ,
Τα δόντια του προτάσει στο Θεό ,
Γυναίκες εκδίδει
κάτω από το θρόνο του Ξέρξη
στο όρος Αιγάλεω .

Ο νόμος τυφλός
και αόμματοι νομοθέτες
χειροκροτούν

Τα βραδύγλωσσα παιδιά του πουλάει
για ένα κεμπάπ ,
στο σφυρί τα βγάζει
και με κλωτσιές τους λέει '' καλημέρα ''
στη λεωφόρο των κάδων .

Της Παναγίας τρυπάει τα μάτια
Του Χριστού δαγκώνει τ' αυτί
από την εικόνα
και τη ματώνει .

Θεός του το χρήμα .

Τις σάρκες της μάνας του μασάει ,
στο σπερματοδοχείο του τις ρίχνει .
Τα κοκαλά της για παιχνίδι των σκύλων τα δίνει .
Του αδελφού του τρώει το μεδούλι
και σε μια κουταλιά νερό τον πνίγει .

Τα οράματα κλειδωμένα στο συρτάρι
καραδοκούν .

Η γυναίκα του δημόσια βερβελιά
μ'αλεργικό σύνδρομο τραβά τα μαλλιά της
- Κυρίως τα κάτω -
Κι απ' την ουρήθρα της πύον πίνει για νερό .

15-07-2001



Από την ποιητική συλλογή δεν έχω visa για την ελευθερία